Dzieci nie raz potrafią wyobrazić sobie rzeczy i stworzenia, których dorośli nie byliby w stanie dostrzec. A co powiecie na dziwolągi noszące domy na grzbiecie, lub chmuriana na niebie? Mowa tutaj o książce „Domonoś, Odlotka i inne dziwolągi z mojej okolicy”, która jakiś czas temu do nas trafiła.
Z ogólnych informacji o książce:
Tytuł: Domonoś, Odlotka i inne dziwolągi z mojej okolicy
Autorzy: Jovanka Tomaszewska, Wojciech Kołyszko
Ilustracje: Wojciech Kołyszko
Wydawnictwo: DoDo4Story
Stron: 32
Format: 22,5×21,0 cm
Oprawa: Miękka
Część dochodu ze sprzedaży „Domonoś, Odlotka i inne dziwolągi z mojej okolicy” jest przeznaczona na działalność Klubu Drabina rozwoju Kobiet, który pomaga podopiecznym Domów Samotnej Matki i Dziecka.
Nie jest to zwykła książeczka, a przynajmniej nie ma w niej zwykłych bajek. Nie znajdziecie tutaj także zwykłych ilustracji. Każda bajka opowiada niezwykłe przygody, a może raczej jest to dziecięca wyobraźnia? Kto bowiem dostrzeże oko z okna, lub brzuch wielkiego, zielonego stwora w zwykłym murku schowanym w zaroślach? A może jednak nie jest on taki zwykły? Kto zacznie hałasować, aby dom nie usłyszał rozmowy rodziców, czy usłyszy rozmowę dziury z murem, w którym ona się znajduje? Właśnie ta niezwykłość opowieści i idealnie dopasowanych do nich ilustracji sprawia, iż jest to jedna z tych pozycji, które mają w sobie tą wyjątkowość, coś czego w innych książkach się nie znajdzie.
Co w takim razie znajdziemy w środku? Na pewno 14 niezwykłych opowieści o niezwykłych dziwolągach. Dziwolągach w jakiś sposób powiązanych z osiedlem, domami, miastem, roślinnością. Dziwolągach, które mogły powstać tylko i wyłącznie dzięki wyobraźni. Każdy z nich jest jedyny w swoim rodzaju i każdy pełni jakąś funkcję. W bajeczkach tych poza naszymi dziwolągami spotkamy się także z problemami, które może przeżywać każde dziecko: kłopoty z rodzeństwem, tęsknota za ojcem, brak akceptacji rówieśników, lęk przed psami. Poruszany jest tutaj także temat różnych klas społecznych. Bajka „Chmurian” opowiada bowiem historię chłopca, który choć mieszka na osiedlu, do którego, aby wejść trzeba kilka razy wpisać specjalny kod znalazł najlepszego kolegę w chłopcu, który mieszka na Skarpie. A „Skarpa to kilkanaście zrujnowanych domów na zarośniętej górce po drugiej stronie ulicy. Mama mówi, że tam są sami menele” – przeczytamy. Mimo to, chłopiec uwielbia bawić się z Tomkiem ze Skarpy, gdyż jak przeczytamy dalej to „nie jest żaden menel, tylko mój najlepszy kumpel. Zawsze mogę na niego liczyć”. Każda bajka jest inna, każda coś sobą przekazuje tej małej istotce jaką jest dziecko. Pomaga zwrócić uwagę dziecka na fakt, iż każdy może mieć jakieś wątpliwości, problemy, a także i własne zdanie.
Bajeczki w książce „Domonoś, Odlotka i inne dziwolągi z mojej okolicy” czyta się bardzo przyjemnie. Tytuły bajek są kolorowe, oraz dziwne, jednak po przeczytaniu bajki widzimy, jak zostały idealnie dopasowane do tekstu. Oprócz tytułowego Domosia i Odlotki spotkamy się tutaj m.in. z: Panterem morkim, Znikosiem, czy Krzakozaurusem. Bajeczki są króciutkie, zatem w sam raz dla maluchów, które nie potrafią zbyt długo skupić uwagi na czytanym tekście. Nie są jednak za krótkie, gdyż potrafią dziecko zaciekawić i przykuć jego uwagę. Przynajmniej w przypadku Kinii tak jest. Czy to bajki tylko dla maluchów? Raczej nie. Myślę, iż starszym dzieciom książeczka także przypadnie do gustu, tym bardziej, że ma piękne ilustracje, nietypowe ilustracje dopasowane idealnie do każdego z opowiadań. Zresztą zobaczcie sami:
Dwie ostatnie bajeczki nie mają zakończenia … dlaczego? Otóż zachęcają ona dziecko do uruchomienia swojej wyobraźni. Zachęcają do wymyślania własnej historyjki, a nawet namalowania ilustracji. Skąd wziąć zakończenie? wymyślić trzeba. 🙂
Jak myślicie co przedstawia ta ilustracja? 😉
Książeczkę polecam i Dziękuję bardzo firmie Dodo4Story za możliwość zrecenzowania tej pozycji i zachęcam Was do odwiedzin:
Witam nominowałam cię do Liebster Blog Award, po szczegóły zapraszam na bloga 🙂
Dziękuję Bardzo. 🙂
Świetna, autor ma niezwykłą wyobraźnie tylko pogratulować.
Z kąt Ty bierzesz te książki? 🙂
Pozdrawiam
Wyobrażnia autorów książeczek dla dzieci nie zna granic 🙂
Wizualnie tak średnio podabają mi się te dziwolągi ale są dosyć ciekawe, myślę że tak samo jak opowiadania 🙂
Podoba mi się i myślę, że mojemu dziecku również przypadłaby do gustu:)
Och mam wrażenie że Zochacz by się tych obrazków bała :/
Wygląda dziwacznie – świetna 🙂
Wow! Książka wygląda bardzo interesująco 🙂
Prawdziwe dziwolągi jak widzę. Pobudzają wyobraźnię.